بچه  زنبوری   که   باشد   لوس     دست  روزگار

مبتلا  بر    سرنوشت      شوم    هاچش می کند

شاعر   ما  هر  کجا   خربوزه ی  گرگاب        دید

جای    لبهای      نگار     خویش  ماچش می کند

تشنه ی   عشق  تو وقتی می کند رفع   عطش

تازه   گردد  گشنه   درمان   نان ساچش می کند

دانش آموزی که باشد   تنبل    و    راحت  طلب

در   نوشتنها      کراچی  را      کراچش می کند

ترک  ما  از  بسکه   دارد    لهجه هنگام   سخن

آبپاش   فارسی   را         آبپاچش       می کند

جامه ی   لیلی  اگر جر داد  مجنون نی شگفت

طالبی  هرکس که خواهد خوردقاچش می کند!